De rotsen van Cetturu

Cetturu

Rotsen van fijne leistenen "pannenkoekjes". De Legende van de dame van Cetturu:Catherine de Cetturu is de mooiste en de rijkste erfgename van de regio. De nobelste ridders maken haar het hof. Haar geschiedenis start in 1202. Degene die ze liefheeft is een jeugdkameraad, Wilfrid de Tavigny. Het huwelijk is voorzien voor mei. In februari is Wilfrid verplicht om zijn opperleenheer te volgen op kruistocht naar Jeruzalem. Catherine huilt. Na drie jaar komt Thierry de Limerlé, de schildknaap van Wilfrid, terug met het nieuws dat zijn meester verdwenen is in het gevecht. De mooie Catherine, ontroostbaar, trekt zich terug in een kluizenaarswoning. Wilfrid is niet dood en komt tien jaar later terug. Helaas, Catherine is juist overleden. Gek van pijn begeleidt Wilfrid Catherine naar de eeuwigheid. De dagen dat er een zacht briesje door de bossen van Cetturu gaat, is het Wilfrid die huilt om zijn schone. Er wordt ook gezegd dat op bepaalde lentedagen we Wilfrid en Catherine samen liefdesverklaringen kunnen horen fluisteren.